Karacabey Mutlu Son Masaj Hizmeti

olarak üçü çimenlerden geçerek geri geliyorlardı. Üçüncü bir görüntüde Karacabey Mutlu Son Masaj Hizmeti Florence elindeki çay tepsisini bahçedeki babasına gdolayıyordu. Ah evet, şüphe duymamalıydı, Florence iyi biriydi, en iyisiydi, o yaz tüm Mayhewler Florence’e hayran oldular. İkizler Edward’la birlikte Oxford’a geldiler ve günlerini nehirde Florence ve kız kardeşiyle geçirdiler. Marjorie, adını asla hatırlayamasa da her süre Florence’in iyi mi olduğunu soruyordu, Lionel Mayhew da, olanca dünyeviliğiyle, kaçıp gitmeden önce ‘o kızla’ evlenmesini öğütlüyordu Edward’a.

 

Geçen yıla ilişkin bu anıları, kulübeye dair kartpostalları, ıhlamurlar altındaki gezintiyi, Oxford’da geçirilen yazı, kederini katmerlemek yahut ona teslim olmak yönündeki duygusal bir arzudan dolayı değil, o kederi gidermek ve kendini âşık hissetmek için, başlangıçta itiraf etmeye yanaşmadığı bir öğenin ilerlemesine, keyfinin kaçmaya başlamasına, daha üzücü bir hesaplamaya, şimdi bile içine yayılan bir ufak zehre engel olmak için oluşturuyordu zihninde. Öfke.

Karacabey Mutlu Son Masaj Hizmeti

Daha önce, sabrının sonuna geldiğini düşündüğü sırada bastırdığı bir iblis. Şimdi yalnızdı, o öfkenin parlamasına göz yumabilirdi, nasıl da ona yol vermek geliyordu içinden. Bunca aşağılanmadan sonra özsaygısı gerektiriyordu bunu. Hem yalnız düşünmenin ne zararı vardı? Zifaf gecesinin yıkıntıları içinde yarı çıplak dururken koyuverseydi işte. Arzunun ansızın yok olmasıyla beraber gelen belirginlik de yardımcı oldu bu teslimiyetine. Düşünceleri artık arzuyla yumuşamıyor veya bulanmıyordu, münakaşa gdolayır bir nesnellikle, kendisine hakaret edildiğini anlayabildi. Aynı zamanda nasıl bir hakaretti,

Florence tiksintiyle bağlarırarak, yastıkla oyalanarak nasıl da bir nefret göstermişti ona karşı, nasıl da çark edivermişti, tek söz etmeden, Edward’ın haysiyetine o iğrenç lekeyi sürerek, sırtına başarısızlığın yükünü yükleyerek odadan dışarı fırlamıştı. Durumu daha da beter ve onulmaz kılmak için elinden geleni yapmıştı. Edward’dan iğreniyordu, onu cezalandırmak, kendi rolünü hiç aklına getirmeden, yetersizlikleri üzerinde düşünsün diye onu yalnız bırakmak istiyordu. Edward’ı kışkırtan kuşkusuz Florence’in elinin, parmaklarının hareketiydi. O dokunuşu, o hoş duyguyu hatırlayınca, yine sertçe uyarmaldı, dikkati dağıldı, aklı çelindi, bu katı düşüncelerden uzaklaşacak, Florence’i bağışlayacaktı.